فضای آموزشی
چندسال پیش سازمان نوسازی و تجهیز مدارس از بچه ها خواست مدرسه ای را که دوست دارند نقاشی کنند. در اکثر نقاشی ها دخترها یک شاخه گل روی میز معلم ها گذاشتند و پسرها زمین فوتبال کشیدند.
واقعیت این است که دیوارهای زخمی و کثیف، رنگ های بی روح، نیمکت های چوبی با یک عالم کنده کاری روی میزهایش و یا نیمکت های فلزی که گوشه هایشان فرو رفته اند، دستشویی های کثیف، شیرهای آب خراب، حیاط های کوچک بدون فضای سبز یا بدون امکان ورزش و بازی شکل غالب مدارس ما است و خاطرات بسیاری از ما را هم از واژه مدرسه تشکیل می دهد.
